شیر آب پخش کن برقی s معمولا در هر دو محیط مسکونی و تجاری استفاده می شود، و به کاربران راه حلی بادوام و زیبایی شناختی برای کنترل جریان آب ارائه می دهد. این شیرها اغلب با فلزاتی مانند کروم، نیکل یا آلیاژهای دیگر آبکاری می شوند تا ظاهر و مقاومت در برابر خوردگی آنها افزایش یابد. در حالی که فرآیند آبکاری مزایای زیادی از نظر دوام و جذابیت بصری دارد، انتخاب مواد و روش آبکاری می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت آب توزیع شده تأثیر بگذارد.
جنس شیر آب توزیع کننده نقش مهمی در تعیین دوام، مقاومت در برابر خوردگی و ایمنی کلی آن دارد. موادی مانند برنج، فولاد ضد زنگ و آلیاژهای روی اغلب به عنوان پایه آبکاری استفاده می شوند. با این حال، این مواد، به ویژه هنگامی که در طول زمان در معرض آب قرار می گیرند، می توانند به طرق مختلف بر کیفیت آب تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، برخی از فلزات، به ویژه برنج، ممکن است حاوی مقادیر کمی سرب یا سایر عناصر مضر باشد که به طور بالقوه می تواند در آب نفوذ کند و خطراتی برای سلامتی ایجاد کند. مواد باکیفیت مانند فولاد ضد زنگ به دلیل مقاومت در برابر خوردگی و ماهیت بی اثر، برای شیرهای توزیع کننده آب ترجیح داده می شوند، به این معنی که کمتر با آب برخورد می کنند یا به آلودگی کمک می کنند.
خود فرآیند آبکاری نیز تأثیر عمیقی بر کیفیت آب دارد. آبکاری فرآیندی است که در آن یک لایه نازک از فلز، مانند کروم یا نیکل، با استفاده از جریان الکتریکی بر روی سطح ماده پایه رسوب می‌کند. این لایه فلزی چندین هدف را دنبال می کند: جذابیت زیبایی شناسی شیر را افزایش می دهد، مقاومت آن را در برابر خوردگی بهبود می بخشد و سطح را صاف تر می کند که می تواند به جلوگیری از تجمع رسوبات معدنی کمک کند. با این حال، نوع مواد آبکاری و روش مورد استفاده می تواند به روش های مختلف بر آب توزیع شده تأثیر بگذارد.
به عنوان مثال، روکش کروم معمولاً برای روکش براق و آینه مانند و مقاومت قوی آن در برابر خوردگی استفاده می شود. در صورت استفاده صحیح، روکش کروم نسبتاً بی اثر است، به این معنی که با آب واکنش نشان نمی دهد و مواد مضر را آزاد نمی کند. با این حال، اگر فرآیند آبکاری به درستی انجام نشود یا اگر لایه کروم به دلیل سایش و پارگی شروع به تخریب کند، می تواند منجر به آزاد شدن مقادیر کمی کروم شود که ممکن است بر کیفیت آب تأثیر بگذارد. به همین دلیل است که فرآیندهای آبکاری با کیفیت بالا، مانند آنهایی که ضخامت و چسبندگی یکنواخت را تضمین می کنند، برای حفظ ایمنی آب بسیار مهم هستند.
آبکاری نیکل یکی دیگر از مواد رایج آبکاری است که در شیرهای آب پخش کننده استفاده می شود. مانند کروم، آبکاری نیکل مقاومت در برابر خوردگی را ارائه می دهد، اما همچنین به دلیل ایجاد یک لایه محافظتی اضافی در برابر کدر شدن نیز شناخته شده است. با این حال، آبکاری نیکل گاهی اوقات می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در کیفیت آب شود، اگر لایه نادرست اعمال شود یا اگر شروع به از بین رفتن کند. در موارد نادر، نیکل می‌تواند باعث واکنش‌های آلرژیک در افراد حساس شود و پوشش‌های نیکل ضعیف ممکن است منجر به شسته شدن ذرات نیکل در آب شود. این امر به ویژه هنگام استفاده از شیرهای آب آشامیدنی نگران کننده است، زیرا مصرف بیش از حد نیکل می تواند مضر باشد.
علاوه بر نوع آبکاری، کیفیت فرآیند آبکاری به خودی خود برای حفظ کیفیت آب حیاتی است. یک لایه آبکاری ضعیف که ناهموار یا بیش از حد نازک است می تواند منجر به ایجاد مناطقی از مواد پایه شود که ممکن است به مرور زمان منجر به زنگ زدگی یا خوردگی شود. هنگامی که مواد پایه، مانند برنج، شروع به خوردگی می کند، می تواند مواد مضر مانند سرب یا مس را در آب آزاد کند. بنابراین، اطمینان از اینکه فرآیند آبکاری به طور کامل و با بالاترین استانداردها انجام می شود، هم برای طول عمر شیر و هم برای کیفیت آب پخش شده ضروری است.
علاوه بر این، ضخامت لایه آبکاری شده نیز بر کیفیت آب تأثیر می گذارد. یک لایه آبکاری نازکتر ممکن است سریعتر از بین برود و مواد پایه را در معرض خوردگی قرار دهد و به فلزات ناخواسته اجازه دهد تا به داخل آب نفوذ کنند. در مقابل، یک لایه آبکاری ضخیم تر و یکنواخت تر، محافظت بهتری در برابر خوردگی ایجاد می کند و تضمین می کند که شیر آب یکپارچگی خود را در طول زمان حفظ می کند و کیفیت آب برای مصرف سالم باقی می ماند.
فرآیند آبکاری همچنین می تواند بر صافی و بافت سطح شیر آب تأثیر بگذارد. سطح صاف تر به جلوگیری از تجمع مواد معدنی و باکتری ها کمک می کند که می توانند کیفیت آب را کاهش دهند. شیرهای آب صاف یا ضعیف ممکن است کثیف، رسوب یا سایر آلاینده‌ها را جمع کنند که می‌تواند منجر به مشکلات کیفیت آب شود و تمیز کردن شیر را سخت‌تر کند.
